Diagnose van feline chronische nierziekte: update anno 2019

Talrijke katten, vooral oudere, ontwikkelen chronische nierziekte tijdens hun leven. In deze lezing zal besproken worden hoe je deze aandoening als dierenarts correct kan diagnosticeren. De nadruk zal ook gelegd worden op vroegtijdig vaststellen van chronische nierziekte. Een vroege diagnose laat immers een tijdige therapie toe en kan zo de progressie van het nierfalen afremmen. Door een tijdige diagnose en therapie kan je als dierenarts de levenskwaliteit en de levensduur van de katten in je praktijk verbeteren!

Deze lezing zal een antwoord proberen bieden op verschillende vragen: Welke katten moeten gescreend worden op chronische nierziekte? Hebben de oudere merkers ureum en creatinine nog diagnostische waarde of kan ik me beperken tot de recentere merker SDMA? Welke andere labotesten zijn vereist bij katten met chronische nierziekte? Hoe bepaal ik op correcte manier of een kat proteïnurie heeft? Wanneer zijn andere diagnostische testen aangewezen zoals urinecultuur, abdominale echografie, bloeddrukmeting? Wat zijn de recente wijzigingen in verband met de classificatie van de bloeddruk bij katten?